
Over Saskia
Wat leuk dat je nieuwsgierig bent geworden naar wie ik ben en wat mij hier heeft gebracht. Door persoonlijke groei, het onderzoeken van mijn geschiedenis en het werken met opstellingen begrijp ik nu mijn talenten én mijn triggers – én weet ik wat ik niet wil doorgeven aan onze kinderen.
Juist door mijn achtergrond is mijn interesse voor gedrag ontstaan.
Ik ben namelijk opgegroeid met drie broertjes, waarvan één broertje gezond werd geboren, maar na tien dagen hersenvliesontsteking kreeg en er verstandelijk en lichamelijk gehandicapt uitkwam.
Mijn broertje kon niet lopen, niet goed zien, niet praten – maar wél communiceren met zijn ogen.
Ik heb gezien hoe mijn ouders hem verzorgden en afgestemd raakten op zijn signalen, gewoon door goed te kijken.
Uit een plastic beker thee drinken vond hij vies, maar dat was wat de verzorging voorschreef. Mijn vader zorgde ervoor dat hij uit een glas mocht drinken.
Muziek was echt zijn ding, maar er mocht geen radio aan; het moest live gespeeld worden. Mijn moeder regelde tóch de radio.
En dat was dan alleen nog maar afstemming op wat zichtbaar was aan de buitenkant.


Je kunt de golven niet stoppen,
maar je kunt wél leren surfen.
~Jon Kabat-Zinn
Ik deed mee met dat observeren. Want na een maand werd mijn moeder opnieuw zwanger van mijn andere broertje en werd het erg druk in huis.
Al jong was ik bezig met observeren: wat kan ik doen, wat is er nodig? Ik kon me goed vermaken op mijn kamer, knutselde graag, of verzon speurtochten buiten.
Mijn ouders zagen dat ook. Toen mijn broertje op zesjarige leeftijd doordeweeks naar Midgard ging, legden ze me uit dat ik zo wat meer aandacht zou kunnen krijgen. Waarop ik antwoordde: “Ik hoef die aandacht niet.”
Met de wijsheid van nu begrijp ik die reactie beter.
En nu ik zelf moeder ben, kan ik me beter voorstellen hoe heftig het voor mijn ouders geweest moet zijn.
Het heeft mij geholpen om de ‘packagedeal’ van beide ouders te aanvaarden. En het heeft me doen beseffen dat iedereen doet wat hij of zij denkt dat het beste is – op dat moment.
Ik vind niet dat je continu in het verleden hoeft te leven, maar het heeft me wel gevormd tot wie ik nu ben.
Ennnn... ik hoop alleen via mijn werk mensen bewust te maken dat, wanneer je beter weet, je ook beter gaat handelen. Dus ik ben heel nieuwsgierig naar het gedrag én het verhaal van de ander.
Dat ik gedragsspecialist wilde worden is logisch, maar de manier waarop – die was dat niet.
Ik heb geen Master SEN afgerond, maar ben mijn eigen pad gegaan. Op míjn manier gedragsspecialist worden, in plaats van de route volgen die de maatschappij voorschrijft.
Ofwel: ik doe dingen graag met mijn eigen sauzje.
Alleen is dat best lastig, omdat ik ook goed ben in aanpassen. Zo flexibel in meebewegen als een gekookte spaghettisliert.
Ik gebruik daar vaak mijn handpop Kazzy de Kameleon voor, om dat uit te leggen.
En tóch zet ik door, want eigenheid – naast de kernwaarden plezier, vertrouwen, avontuur, én verbinding – is een van mijn belangrijkste waarden.
Vandaar tóch 'in-je-saZ coaching' in plaats van 'sas'.

Naast mijn werk als gedragsspecialist ben ik partner van Barry. Samen zijn wij de gelukkige ouders van een dochter en twee zoons (een tweeling).
Ik houd van sporten, al ben ik minder fanatiek dan vroeger. Als ik zin heb, ga ik hardlopen, ik tennis, en ik zou graag nog laagdrempeliger meer willen wandelen.
Ik voel me in mijn saz – helemaal mezelf – als ik kan praten over koetjes en kalfjes én de verdieping op kan zoeken. Altijd met een vleugje speelsheid en humor.
Ik houd van muziek en stem dat graag af op mijn stemming. En ook van theater, musicals en cabaretiers. In de zomer ga ik graag naar festivals.
Vroeger speelde ik toneel en vond ik het heerlijk om te acteren voor de klas.
Ook ben ik graag creatief bezig. Ik geniet ervan als onze kinderen hun eigenheid laten zien.
Ik hoop ze te zien opgroeien tot mensen die helemaal zichzelf mogen zijn.
Deze tekst heb ik geschreven met de wijsheid van nu – want ook ik groei en ontwikkel elke dag mee met de mensen om mij heen.

Als je me echt zou kennen, dan weet je dat:
– Tijd nog steeds niet mijn sterkste kant is. Als ik creatief bezig ben, verlies ik elk besef ervan.
– Ik houd van avontuur. Ik probeer graag iets nieuws. Ik vind dingen snel saai worden. In een restaurant bestel ik dus niets wat ik thuis ook kan maken.
– Structuur en overzicht soms ingewikkeld zijn voor mijn creatieve, associatieve brein – maar wel helpend.
– Ik veel persoonlijke ontwikkelingsboeken tegelijk lees, en zelden van begin tot eind. Maar een roman of spannend boek lees ik juist helemaal uit.
– Ik sinds de geboorte van onze kinderen geen films meer kijk die te heftige thema’s raken. Ze komen dan te diep binnen.
Saskia is aangesloten bij en werkt met:











